Jonathan Edwards and Benjamin Franklin Jonathan Edwards and Benjamin Franklin both wrote simply,
Jonathan Edwards and Benjamin Franklin
Jonathan Edwards and Benjamin Franklin both wrote simply, directly and without aristocratic pretense. They felt writing was not an end in itself, but a work done in the service of something greater whether it be God or mankind. In his Personal Narrative, Edwards focuses on the ecclesiastical whereas Franklin, in The Way to Wealth appeals to the individual. Edwards wrote to understand what was happening around him and admits, I made seeking my salvation the main business of my life. Franklin, rather, wrote on self improvement, similarly to an author of a modern day self-help book. He wrote to inform and would represent himself attractively with numerous aphorisms such as Lost time is never found and The sleeping fox catches no poultry.
Edwards, in Personal Narrative, crystallized into language of permanent beauty one of the great mystical experiences of the race. His conversion at age 17, demonstrates his awareness of a meaningful world: I often used to sit and view the Moon, for a long time; and so in the daytime spent much time in viewing the clouds and sky, to behold glory of God in these things... Franklin would not sit quietly and view the moon for he reminds his audience that there will be sleeping enough in the grave. He encourages independence saying God helps them that help themselves. Franklin tried that strategy: I used to be continually examining myself, and studying and contriving for likely ways and means, how I should live holily, with far greater diligence and earnestness, than ever I pursued any thing in my life and he writes of his failure: but yet with too great a dependence on my own strength; which afterwards proved a great damage to me.
To undue the damage, Edward later viewed that God should govern the world, and order all things according to His own pleasure; and I rejoiced in it, that God reigned, and that His will was done.
Bibliography
The Norton Anthology of American Literature. 5th ed. Vol. 1. Eds Bayme, et al. New York: W.W. Norton. 1998
ÇEVİRİSİ
Jonathan Edwards ve Benjamin Franklin
Jonathan Edwards ve Benjamin Franklin ikisi de doğrudan doğruya ve aristokrat önsezisi olmadan yazdılar. Yazıların kendi başına bir son olmadığını, ancak Tanrı ya da insanlık olsun olmasın daha büyük bir şeyin yerine getirilmesi için yapılan bir çalışma olduğunu düşünüyorlardı. Kişisel Edebiyatında Edwards, dini yaklaşımı ele alırken, Zenginlik Yolunda Franklin bireye hitap eder. Edwards, onun çevresinde neler olduğunu anlamak için yazdı ve itiraf etti, kurtuluşumu hayatımın temel işi olarak seçtim. Franklin, daha ziyade, modern bir günlük kendi kendine yardım kitabının yazarına benzer şekilde kendini iyileştirme üzerine yazdı. O bilgilendirmek için yazdı ve kendisi gibi birçok özdeyişle cazip temsil edecekti Kayıp süre asla ve Uyuyan tilki hiçbir kümes hayvanları yakalar.
Kişisel Edebiyatta Edwards, kalıcı güzelliğin diline, ırkın en büyük mistik deneyimlerinden biri olarak kristalize oldu. 17 yaşındayken dönüşümü, anlamlı bir dünya hakkındaki farkındalığını ortaya koyuyor: Ben sık sık Ay'ı oturup Ay'ı uzun süre izliyordum; Ve böylece gündüz bulutları ve gökyüzünü incelemek için çok zaman harcadı ve Tanrı'nın şanına baktı. Franklin sessizce oturup ayı izleyemedi, çünkü seyircisine mezarda yeterince uyku olacağını hatırlattı. Bağımsızlığı teşvik eder, Tanrı'nın kendilerine yardım eden onlara yardım ettiğini söyler. Franklin şu stratejiyi denedi: Kendimi sürekli incelemekte ve hayatımda herhangi bir şey izlemediğim ve onun için yazdığı eskisinden çok daha fazla özen ve ciddiyetle, kutsal olarak nasıl yaşayacağımı öğrenmek ve muhtemel yolları ve araçları araştırmak için kullanıyordum Başarısızlık: ama yine de kendi gücümün üzerinde çok büyük bir bağımlılık var; Sonradan bana çok büyük zarar verdi.
Edward, zararın üstesinden gelmek için daha sonra, Tanrı'nın dünyayı yönetmesi gerektiğini ve her şeyi kendi zevkine göre emredeceğini gördü; Ve ben de sevindim, Tanrı hüküm sürdü ve isteği bitti.
Kaynakça
Amerikan Edebiyatının Norton Antolojisi. 5. baskı. Cilt. 1. Eds Bayme, et al. New York: W.W. Norton. 1998
Yorumlar
Yorum Gönder