African Elephant - Afrika fili- The common name is the African Elephant

African Elephant The common name is the African Elephant, the scientific name is Loxodonta Africana, the phylum is Vertebrata, the class is Mammalia, the order is Proboscidea, and the family is Elephantidae. The closest relatives to the African Elephant are: the Asian Elephant, mammoths, primitive proboscidean (mastodons), sea cows, and hyraxes. Scientists believe that the African Elephant evolved from one of its closest relatives, the Sea Cow. The geographical location and range of the African elephant covers all of central and southern Africa. In Ethiopia there are isolated populations that exist around Lake Chad in Mali and Mauritania. Also in Kenya, Rhodesia, Tanzania, Zambia, Uganda, Zaire, and in National parks located in South Africa, as well as several other countries. African Elephants, originally, were found in all of the Sub-Saharan African habitats except desert steppes. Elephants still occupy diverse habitats such as: temperate grassland, tropical savanna and grass lands, temperate forest and rainforest, tropical rainforest, tropical scrub forest, and tropical deciduous forest despite their drastic decline in numbers. However, their migratory patterns and habitat use have changed, due to the fact that they are restricted to protected areas. The elephant can exist in many types of environments but it prefers places that have many trees and bushes, which the elephant needs both for food and shade. They also like warm areas that have plenty of rainfall. This ensures plenty of food, shade, and water. The elephant prefers a habitat of mixed woodland and grassland which gives them an opportunity to eat a variety of vegetation. African Elephants are considered herbivores, they are both browsers and grazers; they will eat rough sticks, stems and leaves of plants as well as grasses, sedges, and fruit. Their favorites are mangoes, berries and coconuts. An elephant eats up to 500 pounds of vegetation every day and drinks up to 50 gallons of water daily. Elephants must consume these giant quantities of food, due to their poor digestive system. The small intestine is 82 feet long, the large intestine 21 feet long, and the rectum adds a further 13 feet. The problem with the digestive tract lies in their gut; elephants have too few symbiotic bacteria. These are the organisms which help break down the cellulose of plant cell walls by producing enzymes called cellulases. The most remarkable feature of the elephant’s digestive system is its 5 feet long appendix, bigger than the stomach. Proteins, starches, and sugars are digested in the appendix. The elephant will excrete almost 200 pounds a day of semi-digested food. Elephants live together in strong family units which might have as few as two or as many as twenty members. When the group gets too big, it splits up; but the groups stay in close contact. Elephant life revolves around this unit which is usually headed by the oldest female. The family offers protection, aid, comfort, and teaching to all of its members. Within the units are cows, calves, and bulls. The male bulls are very solitary and most of the time travel only with other males, except during mating season when the bulls travel with the pack looking for a mate. The males remain with the family unit until they are about fourteen and then leave the family to join the other males. The African elephant usually gives birth to one calf every four years. The gestation period is approximately twenty to twenty two years. The newborn calf, which weighs 200-300 pounds and stands about three feet high, is cared for by all of the females in the pack, not just by the mother. The calf may nurse as long as eight years, or until its tusks are too long for the mother. It takes about 14 to 15 years for an elephant to fully mature. They grow to about 10-13 feet tall and 7.5 meters in length and weigh as much as 7 tons. The family will remain together throughout their lives. The elephant’s body has many special features which it has adapted throughout the centuries to help it survive in its environment. The most important part of the elephant’s body is its trunk. An elephant uses its trunk for many things. With it, the elephant can pick up objects that weigh as much as 600 lbs. This powerful trunk is also used to beat off attacking animals and sometimes mother elephants use their trunks to swat their babies. The trunk, which is very flexible, can curl over the elephant’s head so that the elephant can give itself showers and dust baths. The trunk also curls towards the elephant’s mouth so it can eat and drink. At the end of the trunk the elephant has finger-like projections similar to the human thumb and forefinger. With this the elephant can pick up small objects. Baby elephants often suck their trunks just like human babies suck their thumbs. The nostrils at the tip of the trunk are highly sensitive, an elephant can detect a water source from as far as 12 miles away, and detect the reproductive status of anothe ÇEVİRİSİ Afrika fili Ortak adı Afrika Fili, bilimsel adı Loxodonta Africana, filum Vertebrata, sınıf Mammalia, sıra Proboscidea ve aile Elephantidae'dir. Afrika Fili'ne en yakın akrabalar şunlardır: Asya Fili, mamutlar, ilkel probosidyan (mastodonlar), deniz ineği ve melezleri. Bilim adamları Afrikalı Fil'in en yakın akrabalarından Sea Cow'dan evrimleştiğine inanıyor. Afrika filinin coğrafi konumu ve aralığı tüm Orta ve Güney Afrika'yı kapsar. Etiyopya'da Mali ve Moritanya'daki Çad Gölü çevresinde bulunan izole popülasyonlar bulunmaktadır. Ayrıca Kenya, Rodosiya, Tanzanya, Zambiya, Uganda, Zaire'de ve Güney Afrika'da bulunan Milli parklarda ve diğer birçok ülkede. Başlangıçta Afrika Filleri, Sahra Afrikası'nın tüm sahalarında çöl bozkırları dışında bulunmuştur. Filler sayılarda yaşanan büyük düşüşe rağmen ılımlı otlak alanları, tropikal savanna ve çimenlik arazileri, ılık orman ve yağmur ormanları, tropikal yağmur ormanları, tropik ovma ormanı ve tropik yaprak döken orman gibi habitatları hala barındırıyor. Bununla birlikte, korunan alanlarla sınırlı oldukları için göç düzenleri ve yaşam alanı kullanımı değişmiştir. Fil pek çok ortamda var olabilir, ancak filin yiyecek ve gölge için ihtiyacı olan çok sayıda ağaç ve çalı bulunan yerleri tercih eder. Ayrıca, yağış alan sıcak alanlar da var. Bu bol miktarda yiyecek, gölge ve su sağlar. Fil, karışık ormanlık alanlar ve otlak alanları tercih ederek çeşitli bitki örtüsü yemek imkânı buluyor. Afrika Filleri, otoburlar olarak kabul edilir, hem tarayıcılar hem de tarayıcılardır; Çimenler, sedgesler ve meyvelerin yanı sıra bitkilerin kaba çubukları, sapları ve yaprakları yiyecektir. En sevdikleri mango, çilek ve hindistancevizidir. Bir fil, her gün 500 kilo bitki örtüsünü yiyerek günde 50 galon su içiyor. Zayıf sindirim sisteminden ötürü filler, bu dev miktarda gıdayı tüketmelidirler. İnce bağırsak 82 feet uzunluğunda, kalın bağırsak 21 feet uzunluğundadır ve rektum daha 13 ayak daha ekler. Sindirim sistemi ile ilgili sorunlar bağırsaklarında yatmaktadır; Fillerin çok az sayıda simbiyotik bakteri var. Bunlar, selülazlar adı verilen enzimler üretmek suretiyle bitki hücre duvarlarının selülozunun parçalanmasına yardımcı olan organizmalardır. Filin sindirim sisteminin en göze çarpan özelliği, karnından büyük, 5 fit uzunluğunda bir apandisidir. Proteinler, nişastalar ve şekerler ekte sindirilir. Fil, günde yaklaşık 200 kilo yarı-sindirilmiş yiyecek çıkartacak. Filler, güçlü aile birimlerinde birlikte yaşarlar; bu sayı, iki ya da yirmi üye kadar az olabilir. Grup çok büyük olduğunda, bölünür; Ancak gruplar yakın temasta kalır. Fil yaşantısı, genellikle en yaşlı kadın tarafından yönetilen bu birimin etrafında dönüyor. Aile, tüm üyelerine koruma, yardım, konfor ve öğretim sunar. Birimler içinde inekler, buzağılar ve boğalar var. Erkek boğalar çok yalnızdır ve çoğu zaman diğer erkeklerle birlikte seyahat eder, çiftleşme döneminde boğalar eş arayan paketi ile seyahat ederken. Erkekler yaklaşık on dört yaşına kadar aile birimi ile kalır ve daha sonra diğer erkeklere katılmak için aileden ayrılırlar. Afrika fili genellikle dört yılda bir buzağı doğurur. Gebelik süresi yaklaşık yirmi-yirmi iki yıldır. 200-300 libre ağırlığında ve yaklaşık 3 feet yüksekliğinde olan yeni doğan buzağı, sadece anne tarafından değil, bütün dişiler tarafından bakıma tabi tutulur. Buzağı sekiz yıldır hemşirelik yapabilir veya annesi için sopalar çok uzun süreye kadar emzirir. Filin tamamen olgunlaşması yaklaşık 14 ila 15 yıl alır. Yaklaşık 10-13 fit uzunluğunda ve 7.5 metre uzunluğunda ve 7 ton ağırlığındalar. Aile, hayatları boyunca birlikte kalacaktır. Filin vücudu, çevrelerinde hayatta kalmasına yardımcı olmak için yüzyıllar boyunca adapte olmuş birçok özel özelliğe sahiptir. Fil vücudunun en önemli kısmı gövdesidir. Bir fil birçok şey için gövdesini kullanır. Fil, 600 lbs ağırlığındaki nesneleri alabilir. Bu güçlü gövde, saldıran hayvanlara saldırmak için de kullanılır; bazen de ana filler bebeklerini dövmek için gövdelerini kullanırlar. Çok esnek olan gövde fil kafasını kıvrılabilir, böylece fil kendine duş ve toz banyosu yapabilir. Bagaj ayrıca filin ağzına doğru kıvrılır, böylece yiyip içebilir. Bagajın sonunda fil, insan başparmağı ve işaret parmağına benzeyen parmak benzeri projeksiyonlara sahiptir. Bununla fil küçük nesneleri alabilir. Bebeğin filleri insan bebeklerinin baş parmaklarını emdiği gibi, gövdelerini sıklıkla emer. Bagajın ucundaki burun delikleri oldukça hassas, bir fil 12 mil uzaktaki bir su kaynağını algılayabilir ve anothein üreme durumunu tespit edebilir