Edgar Allen Poe

Edgar Allen Poe The short story writer which I have chosen to research is Edgar Allen Poe. After reading one of his works in class, I realized that his mysterious style of writing greatly appealed to me. Although many critics have different views on Poe's writing style, I think that Harold Bloom summed it up best when he said, Poe has an uncanny talent for exposing our common nightmares and hysteria lurking beneath our carefully structured lives. (7) For me, this is done through his use of setting and narrative style. In many of Poe's works, setting is used to paint a dark and gloomy picture in our minds. I think that this was done deliberatly by Poe so that the reader can make a connection between darkness and death. For example, in the Pit and the Pendulum, the setting is originally pitch black. As the story unfolds, we see how the setting begins to play an important role in how the narrator discovers the many ways he may die. Although he must rely on his senses alone to feel his surroundings, he knows that somewhere in this dark, gloomy room, that death awaits him. Richard Wilbur tells us how fitting the chamber in The Pit and the Pendulum actually was. Though he lives on the brink of the pit, on the very verge of the plunge into unconciousness, he is still unable to disengage himself from the physical and temperal world. The physical oppreses him in the shape of lurid graveyard visions; the temporal oppreses him in the shape of an enormous and deadly pendulum. It is altogether appropriate, then, that this chamber should be constricting and cruelly angular (63). Setting is also an important characteristic is Poe's The Fall of the House of Usher. The images he gives us such as how both the Usher family and the Usher mansion are crumbling from inside waiting to collapse, help us to connect the background with the story. Vincent Buranelli says that Poe is able to sysatin an atomosphere which is dark and dull. This is one of the tricks which he laregely derived from the tradition of the Gothic tale (79). The whole setting in the story provides us with a feeling of melancholy. The Usher mansion appears vacant and barren. The same is true for the narrator. As we picture in our minds the extreme decay and decomposistion, we can feelas though the life around it is also crumbling. Narration is also an element in Poe's short story style that appears to link all of the stories together. He has a type of creativity which lets the reader see into the mind of the narrator or the main character of the story. Many of the characters in Poe's stories seem to be insane. The narrator often seems to have some type of psychological problems. For exapmle, In Poe's The Cask of Amontillado, the story opens with a first person narrator (Montresor) speaking about the planning of Fortunato's death. By the anger and remorse that Montresor has for Fortunato, one might think that this was a recent incident. It is not until the very end of the story that we realize, that the entire event occurred fifty years ago. David Herbert Lawrence says, To the characters in Poe's story, hate is as inordinate as live. The lust of hate is the inordinate desire to consume and unspeakably possess the soul of the hated one, just as the lust of live is the desire to possess or be possessed be the beloved, uterly. (33). Poe's stories often have narrators that feel extreme hate or extreme love for another character in the story. Another example of Poe's narrative style is seen in his story entitled, The Black Cat, where the narrator seems to have an obsession with pets. He has one special pet which is a black cat. Although their original relationship with each other is one of respect and love, the situation soon changes. The narrator becomes somewhat possessed with the hate for the car. He turns against his wife and stabs his cat in the eye. By the end of the story, he killed his wife in an attempt to kill the cat. Afterwards, the narrator does not even feel remorse for the wrongful death of his wife. Instead, he is just happy that the cat dissapeared. This is just another instance in which the reader wonders what is the driving force begins the narrator's insanity. Buranelli, In both Poe's The Cask of Amontillado and his The Black Cat, the barrators act without conscience. There are no doubts, hesitiations or second thought to impede the narrative. Both narrators just sought revenge (77). Even though there are many more elements to Edgar Allan Poe's short stories than just his creative use of narration and setting, these are characteristivs which has attracted the most attention. Poe has a way of writing in which he does not have to reveal too much, or paint a pretty picture for the reader in order to attract his attention. In D.H. Lawrence's Studies in Classic American Literature, the author states, Poe's narrowness is like that of a sword, not that of a bottleneck: it is effective rather than constricting. Nothing adventitious is in his great sto ÇEVİRİSİ Edgar Allen Poe Araştırmayı seçtiğim kısa hikaye yazarı Edgar Allen Poe'dur. Sınıftaki eserlerinden birini okuduktan sonra, onun gizemli yazı tarzının bana büyük bir itiraz ettiğini fark ettim. Pek çok eleştirmenin Poe'nun yazı stili hakkında farklı görüşleri olmasına rağmen, Harold Bloom, Poe'nun dikkatli yapılandırılmış hayatımızın altında gizlenmiş ortak kabuslar ve histerilerimizi ortaya çıkarmak için gizemli bir yeteneği olduğunu söylerken en iyi şekilde özetlediğini düşünüyorum. (7) Benim için, bu onun ayarı ve anlatı stili kullanmasıyla yapılır. Poe'nun çalışmalarının çoğunda, zihnimizde karanlık ve kasvetli bir resim boyamak için ayar kullanılır. Bence bu Poe tarafından kasıtlı olarak yapıldı, böylece okuyucu karanlık ve ölüm arasında bağlantı kurabilir. Örneğin, Çukura ve Sarkaçta, bu ayar başlangıçta ziftlidir. Hikaye ortaya çıktıkça, anlatıcının, ölebileceği birçok yoldan keşfetmesinde önemli bir rol oynamaya başladığını görüyoruz. Çevresini hissetmek için yalnız başına duygularına güvenmek zorunda olsa da, karanlık, kasvetli odalarda bir yerde bu ölümün onu beklediğini biliyor. Richard Wilbur, Pit ve Sarkacının odasının nasıl bir şekilde yapıldığını bize anlatıyor. Çukurun eşiğinde yaşasa da, bilinçliliğe atılmanın hemen eşiğinde, kendini fiziksel ve temperli dünyadan kurtarmayı başaramıyor. Fiziksel, onu korkunç mezarlık vizyonları şeklinde işler; Zaman onu muazzam ve ölümcül bir sarkaç biçiminde işgal eder. Bu durumda, odanın daralması ve acımasız olması gerekir (63). Ayarı da Poe'nun Usher Evinin Sonbaharında önemli bir özelliktir. Bize verdiği görüntüler, hem Usher ailesinin, hem de Usher konağının çöküşünü beklemekten ötürü parçalanmakta olduğu gibi arka planı hikaye ile birleştirmemize yardımcı olmaktadır. Vincent Buranelli, Poe'nun karanlık ve sıkıcı bir atomosferini sysatin yapabildiğini söylüyor. Bu, Gotik hikayenin geleneğinden çekinmeden türettiği numaralardan biridir (79). Hikayedeki tüm ortam bize bir melankoli hissi veriyor. Usher malikanesi boş ve kısır görünüyor. Aynı şey anlatıcı için de geçerlidir. Aklımızda aşırı bozulma ve bozulma göründüğümüzde etrafımızdaki hayat da çökmekte olsa da hissedebiliriz. Anlatım, aynı zamanda hikayelerin hepsini birbirine bağlayan Poe'nun kısa öykü tarzındaki bir unsurdur. Okuyucunun anlatıcının zihnine ya da öykünün ana karakterine bakmasına izin veren bir tür yaratıcılık vardır. Poe'nun hikayelerindeki karakterlerin çoğu delirmiş gibi görünüyor. Anlatıcının sıklıkla bir takım psikolojik problemleri var gibi görünüyor. Örnek olarak, Poe'nun The Cask of Amontillado adlı eserinde hikaye, Fortunato'nun ölümünün planlanması hakkında konuşan ilk kişi anlatıcı (Montresor) ile açılıyor. Montresor'un Fortunato'ya olan övgü ve pişmanlıktan dolayı, bunun yakın bir olay olduğunu düşünebilir. Tüm öykünün elli yıl önce gerçekleştiğini fark ettiğimiz öykünün sonuna kadar değil. David Herbert Lawrence, Poe'nun hikayesindeki karakterlere göre nefret canlılık kadar aşırı derecede. Nefretin şehvetini tüketmek ve nefret duymayan birinin ruhuna sahip olmak arzusunu arzulamaktadır, aynen canlı istemi, sevgili, uterici olmak arzusudur. (33). Poe'nun öyküleri genellikle öyküde başka bir karakter için aşırı nefret veya aşırı sevgiyi hisseden anlatıcılara sahiptir. Poe'nun anlatı tarzına bir diğer örnek, anlatıcının evcil hayvan takıntılı olduğu anlaşılan The Black Cat adlı hikayesinde görülüyor. Siyah bir kedi olan bir özel evcil hayvanı var. Birbirleriyle olan orijinal ilişkileri saygı ve sevgiden biri olmasına rağmen, durum kısa sürede değişir. Anlatı, biraz araba için nefretle karşı karşıya kalır. Karısına karşı döner ve kedisini göz içine sokar. Hikayenin sonuna gelindiğinde, kediyi öldürmek için karısını öldürdü. Daha sonra, anlatıcı karısının haksız yere ölümü için pişmanlık hissetmiyor bile. Bunun yerine, kedinin dağılmasından mutluluk duyuyor. Bu, okuyucunun itici gücün anlatıcının ne kadar çılgınlığına başladığını merak ettiği bir başka örnek. Buranelli, Hem Poe'nun Amontillado Cask'ında hem de The Black Cat'da bariyerler vicdan azabı altında hareket ediyor. Hiçbir şüphe, tereddüt veya hikayeyi engelleyen ikinci düşünce yoktur. Her iki anlatıcı sadece intikam almak istedi (77). Edgar Allan Poe'nun kısa hikayelerine anlatım ve düzenlemenin yaratıcı kullanımından çok daha fazla öğe olsa da, bunlar en çok ilgiyi çeken karakteristiklerdir. Poe'nun çok fazla göstermek zorunda kalmadığı ya da dikkatini çekmek için okuyucu için güzel bir resim çizdiği bir yazı var. D.H. Lawrence'ın Klasik Amerikan Edebiyatı Çalışmaları'nda yazar, Poe'nun darlık derecesi bir darboğaza değil, bir kılıcınkine benzemektedir: daraltmaktan çok etkili olur. Hiçbir şey adventif, onun büyük destesinde