Contribution of thin-slice (1 mm) axial proton density MR images for identification and classification of meniscal tears: correlative study with arthroscopy

Contribution of thin-slice (1 mm) axial proton density MR images for identification and classification of meniscal tears: correlative study with arthroscopy 

Objective
To evaluate the diagnostic efficacy of thin-slice (1 mm) axial proton density-weighted (PDW) MRI of the knee for meniscal tear detection and classification.

Methods
We prospectively assessed pre-operative MR images of 58 patients (41 males, 17 females; age range 18–62 years) with arthroscopically confirmed meniscal tear. First, we evaluated the performance of the sagittal and thin-slice axial MR images for the diagnosis of meniscal tears. Second, we compared the correlation of tear types presumed from sagittal and axial MRI with arthroscopy and tear classification from axial MRI. Tears were classified on the sagittal plane and the axial plane separately. The diagnostic performance and tear classification were compared statistically with arthroscopy results, which is accepted as the standard of reference.

Results
8 of 58 patients were removed from the study group because they had complex or degenerative tears. A total of 62 tears were detected with arthroscopy in 50 patients. On the sagittal images, sensitivity and specificity values were 90.62% and 70.37%, respectively, for medial meniscus tears and 72.73% and 77.14%, respectively, for lateral meniscus tears. The corresponding values for axial images were 97.30% and 84.00%, respectively, for medial meniscus tears and 95.65% and 80.50%, respectively, for lateral meniscus tears. There was no significant difference in tear classification between the arthroscopy results and the thin-slice axial PDW MRI results (p>0.05).

Conclusion
thin-slice axial PDW MRI increases the sensitivity and specificity of meniscal tear detection and especially classification, which is important for surgical procedure decisions.
Meniscal tears often occur because of trauma in young athletes or because of degenerative changes in the elderly. Diagnosis of meniscal tears is established by history, clinical examination and radiological assessment. MRI findings significantly contribute to the clinical evaluation, and preclude unnecessary diagnostic arthroscopy [1]. Currently, the accuracy of knee MRI for meniscopathy is reported to be 78–83% by various studies [2,3]. Although arthroscopy is recognised as the “gold standard”, it should be performed by an experienced operator as arthroscopic examination of the posterior horns of both menisci is not an easy task [4].
According to the current classification system, meniscal tears are recognised by their grade 3 signal intensity relative to the meniscal articular surface; however, this classification does not include the anatomy of various meniscus tear patterns (e.g. horizontal, vertical) that are determined during arthroscopic surgery of the knee [5]. Moreover, routine sagittal and coronal images are not adequate for detection of tear configuration. Meniscal tears can be categorised into two primary tear planes based on the cross-sectional anatomy of the meniscus on sagittal MR images: vertical and horizontal [5]. Vertical tears extend towards the meniscal surface as longitudinal, radial or flap (oblique) tears [5]. Non-cleavage horizontal tears (vertical–horizontal) demonstrate either longitudinal or flap surface tear patterns [5]. Classification of vertical and non-cleavage horizontal tears in such a fashion can only be performed by using axial sections. Axial images depict tears in an additional third plane and can provide information on orientation, size and displacement of tears [6].
The four main approaches for management of meniscal tears are: partial meniscectomy, meniscal repair, conservative treatment and complete meniscectomy [7]. There are various factors that influence the treatment of meniscal lesions such as the patient's age, chronicity, lesion type, location of the lesion relative to the vascular zone and size of the tear [4]. Repairable meniscal tears often prove to be unstable longitudinal or flap tears. Radial, horizontal or complex tears are generally not suitable for repair [7,8]. Meniscal tears over the peripheral and vascularised portion of the meniscus can heal owing to ingrowth of capillaries and may subsequently have an appearance similar to that of fibrocartilage [4,9]. The majority of small, acute tears may heal spontaneously and render arthroscopy unnecessary [4]. Some surgeons may prefer not to perform surgery on partial thickness horizontal or oblique tears [10].
An accurate description of a meniscal tear has become increasingly important, with the emphasis on meniscal preservation and repair, because of the long-term complications of meniscectomy that comprise degenerative changes, patient dissatisfaction, marked disability and chronic pain [4,11].
In this study, we aimed to investigate the efficacy of axial 1-mm-thick proton density-weighted (PDW) MRI in the detection and classification of meniscal tears. Accurate identification of meniscal tears is important to avoid unnecessary surgery, provide better treatment and ensure meniscal preservation and success of repair.
Previous sectionNext section
Image analysis
MR images were analysed by using Merge e-film v. 2.0 (Merge Technologies Inc., Milwaukee, WI) software and workstation. Images were evaluated by two experienced radiologists (GG and OFN) blinded to the clinical and arthroscopic findings, with the aim of identifying meniscal tears. A single, experienced orthopaedic surgeon (BD) conducted all of the arthroscopic assessments in patients suspected of having a torn meniscus or any other internal derangement of the knee. The orthopaedic surgeon was blinded to the results of MRI studies.
The location and type of the meniscal tears were evaluated at different time points on sagittal and axial images. First, we compared the diagnostic performance of sagittal TSE FS PDW/axial TSE PDW MRI with that of arthroscopy with regard to meniscal tears by a five-point scale (0, definitely absent; 1, probably absent; 2, equivocal; 3, probably present; 4, definitely present). Second, sagittal TSE FS PDW/axial TSE PDW MRI and arthroscopy results were compared in terms of the type of meniscal tear. Tears were categorised separately on sagittal [vertical, vertical–horizontal (oblique), horizontal, bucket-handle] and axial (radial, flap, longitudinal, horizontal, bucket-handle) images. Axial PDW MRI findings were compared with those of arthroscopy, which were recognised as the reference data. The diagnostic criteria for meniscal tear were abnormal signal intensity within the meniscus extending towards the meniscal articular surface or abnormal meniscal morphology.
In our study, meniscal tears were defined as follows:
1. Vertical tear: a tear perpendicular to the tibial plateau in the sagittal plane.
2. Horizontal tear (cleavage tear): a tear parallel to the tibial plateau in the sagittal and axial plane that slices the meniscus into top and bottom portions.
3. Vertical–horizontal tear: a tear oblique to the tibial plateau in the sagittal plane.
4. Radial tear: a tear perpendicular to the free edge of the meniscus in the axial plane.
5. Flap tear: a combination of longitudinal and radial tears, which begin over the free edge of the meniscus and extend obliquely into the meniscal fibrocartilage in the axial plane.
6. Longitudinal tear: a tear perpendicular to the tibial plateau in the axial plane.
7. Bucket-handle tear: displacement of the meniscal tissue in a fashion similar to a bucket-handle that involves at least two-thirds of the meniscal circumference. In cases in which there was less displaced meniscal tissue, this was called a displaced flap tear.
The presence of a meniscal tear was evaluated and noted on a tear-by-tear basis, not on a meniscus-by-meniscus basis. For instance, even in the presence of multiple tears in a single meniscus, the readers noted each tear separately because the principal target of our study was to classify the types of meniscal tear. Identification of the types of meniscal tear was carried out according to the classification system of Stoller et al [5]. Accordingly, vertical tears were categorised as radial, flap or longitudinal; vertical–horizontal tears were categorised as flap or longitudinal (Figure 1).
Previous sectionNext section
8 of 58 patients were excluded because they had complex or degenerative tears that were difficult to classify properly. In total, 62 (39 medial and 23 lateral menisci) tears were found with arthroscopy in 50 patients. There was no significant difference between the sagittal, axial and arthroscopic findings with regard to meniscal tear detection (p>0.05). Sensitivity and specificity values for sagittal PDW images were 90.62% and 70.37%, respectively, in the medial meniscus and 72.73% and 77.14%, respectively, in the lateral meniscus. Sensitivity and specificity values for axial PDW images were 97.30% and 84%, respectively, in the medial meniscus and 95.65% and 80.56%, respectively, in the lateral meniscus. Axial PDW images showed a higher diagnostic capability than conventional sagittal PDW images (Table 1; values for the area under the ROC curve).
Table
Table 1: The diagnostic performance of sagittal and axial images for meniscus tears
The types of meniscal tears identified in the sagittal plane based on arthroscopy (Table 2) included:
Table
Table 2: Sagittal classification of the tears in the medial and lateral menisci and the tear subgroups with corresponding arthroscopic findings
•. vertical tear: longitudinal (n=3), flap (n=3), radial (n=5)
•. horizontal tear: flap (n=2), horizontal (n=8)
•. vertical–horizontal tear: longitudinal (n=11), flap (n=7), radial (n=2)
•. Bucket-handle tear: bucket-handle (n=4), horizontal (n=1).
Since classification of tear types was different on the sagittal images, it was not statistically compared with the arthroscopy results.
The types of meniscal tears identified in the axial plane based on arthroscopy are given in Table 3. Arthroscopy and axial PDW MRI results were not significantly different in terms of tear classification (p>0.05). The results for sensitivity, specificity, p-value and area under the ROC curve for medial and lateral menisci on axial PDW images are shown in Table 4.
Table
Table 3: Axial classification of the tears in the medial and lateral menisci and the tear subgroups with corresponding arthroscopic findings
Table
Table 4: The tear type performance of axial proton density-weighted images for meniscal tears
Examples of cases are presented in Figures 2–5.
Previous sectionNext section
MRI is routinely used for evaluating the broad range of internal derangements and articular disorders of the knee [5]. Moreover, in addition to its diagnostic utility, MRI has also been shown to be a valuable tool in the selection of surgical candidates and in pre-operative planning [5].
The menisci play an important role in joint stabilisation and reduction of compressive forces influencing the articular cartilage [5]. Meniscal injuries may be associated with a history of twisting, squatting or cutting [9]. Abnormal shear forces that may occur as a result of knee compression–rotation are known to lead to meniscal damage [5].
Knee MRI has been shown to have a superior accuracy in the diagnosis of meniscal tears [12,13]. In previous studies, the sensitivity and specificity for medial meniscal tears have been noted to range from 87% to 97% and from 87% to 98%, respectively, whereas the same values have been reported to range from 72% to 93% and from 89% to 99%, respectively, for the lateral meniscal tears [14]. The differences between the sensitivity and the specificity might be secondary to the preferred sequences, observer variation or sample size [4]. The medial meniscus displays a higher sensitivity, whereas the lateral meniscus exhibits a higher specificity [4]. In our study, sagittal and axial images were also found to be highly sensitive and specific for the detection of meniscal tears. In particular, using thin-slice axial images further increases the diagnostic capability. This may be owing to the use of thinner sections for axial images. In the current study, sensitivity for the detection of tears was higher in the medial meniscus in both planes than in the lateral meniscus.
Meniscal fluid interface and morphology are best visualised on TSE images [5]. The most frequently used sequences are spin echo or TSE PDW with or without FS and gradient echo [15]. Although meniscal structure can be revealed by axial images, routine axial images of 4–5 mm thickness are not sensitive to meniscal pathologies because of excessive thickness [5]. The versatility of MRI in the evaluation of meniscal tears has been shown by three-dimensional (3D) volumetric techniques and thin-section two-dimensional images. In our study, we preferred to use two-dimensional thin section MRI. Thinner sections can better reveal the signal–surface contact and tear morphology [16,17].
Although sagittal and coronal planes have been found to be valuable in the diagnosis of meniscal tears by MRI, they are known to be of no such value in the classification of these tears since the course of meniscal tears on coronal images follows a superior–inferior route, similar to that of the sagittal views [18,19].
Pre-operatively, surgeons need to acquire information not only on the presence of the meniscal tears but also on their morphological characteristics, in order to decide the most appropriate surgical method (resection or suturing of the torn menisci) [4,7,8,20]. Axial images of the menisci may help in identification and confirmation of the meniscal tear patterns [18].
In our study, axial images showed no difference from arthroscopy findings with regard to classification of the tears. Therefore, in cases in which classification of tears is planned to be performed by routine knee MRI, inclusion of axial views will be useful. Moreover, our study showed that vertical and vertical–horizontal tear types on sagittal images could be classified accurately in the axial plane. In this study, vertical and vertical–horizontal tears in the sagittal plane were classified as radial, flap and longitudinal tears. Arthroscopy and axial PDW images demonstrated no significant difference in terms of classification of the tears, and both were found to be highly sensitive and specific in this regard.
The number of studies focusing on the classification of tears on axial images is limited [6,14,16,18,20,21]. Tarhan et al [18] showed that axial images improved the sensitivity and specificity in lateral meniscal tears. Lee et al [6] showed that, although axial FS fast spin echo images effectively revealed vertical tears and displaced meniscal fragments, horizontal tears were indistinct. However, their results were not compared with arthroscopy results. Both of the above mentioned studies used a section thickness of 4–5 mm, and menisci were visualised on one or two images. Axial reconstruction images were generated by applying 3D volumetric methods in order to show meniscal tears. Yoon et al [14] performed TSE PDW MRI with 1 mm thickness and observed inadequate tissue contrast because of the presence of a certain degree of image degradation during the multiplanar reconstruction process owing to non-isotropic images. Jung et al [22] acquired isotropic axial multiplanar reconstruction images by 3 T MRI. However, 3D volume techniques have some limitations, such as the presence of a higher signal intensity in normal menisci than that on the spin-echo sequence and more widespread signal increase in the degenerated menisci [4]. This raised meniscal signal intensity can confuse the examiner in deciding whether the abnormal signal actually extends into the articular surface or not and reduces the specificity [4].
Ohishi et al [20] used axial reconstructed images obtained by 3D MRI data sets in morphological diagnosis of meniscal tears. While axial images acquired from 3D MRI data sets were observed to be helpful in the diagnosis of radial tears, the rate of false-positive findings in the medial meniscus was relatively high and horizontal tears were indistinct. In the current study, although sensitivity and specificity values for the detection of horizontal tears in the medial meniscus on axial images were higher, they were still lower than those of the other tear types. Moreover, the sensitivity of axial images was found to be reduced in the detection of radial tears. This may be secondary to the fact that the number of radial tears in the medial meniscus was not high. However, axial images were observed to have high sensitivity and specificity for all the tear types in the lateral meniscus (100%).
Our study had some limitations. First, acquisition of thin-slice PDW images takes a long time (6 min). This can be avoided by using 3 T MRI, which shortens the duration of acquisition, and application of parallel imaging methods. The second limitation was the inadequacy of arthroscopy in the evaluation of the posterior horn of the medial meniscus in some cases. However, arthroscopy is regarded as the gold standard for assessment of meniscal tears. The third limitation was the use of thick slice sagittal images because of long acquisition times in thin-slice sequences. However, the aim of our study was not to determine the sensitivity of sagittal and axial images in the detection of meniscal tears, but to classify the meniscal tears on axial images.
In conclusion, since axial images present an additional plane for visualisation alongside sagittal and coronal planes, they increase the sensitivity and specificity of the imaging results. Axial images proved to be very useful, particularly with regard to classification of the vertical and vertical–horizontal tears. Integration of axial imaging with the routine sagittal and coronal images will facilitate the identification and classification of meniscal tears.

References
Section:
Previous sectionNext section
1.Ryzewicz M , Peterson B , Siparsky PN , Bartz RL . The diagnosis of meniscus tears: the role of MRI and clinical examination. Clin Orthop Relat Res 2007;455:123–33. CrossRef, Medline
2.Kornick J , Trefelner E , McCarthy S , Lange R , Lynch K , Jokl P . Meniscal abnormalities in the asymptomatic population at MR imaging. Radiology 1990;177:463–5. Medline
3.Wright DH , De Smet AA , Norris M . Bucket-handle tears of the medial and lateral menisci of the knee. AJR Am J Roentgenol 1995;165:621–5. CrossRef, Medline
4.Fox MG . MR imaging of the meniscus: review, current trends, and clinical implications. Radiol Clin North Am 2007;45:1033–53. CrossRef, Medline
5.Stoller DW , Li AE , Anderson LJ , Cannon WD . The knee. In: , Stoller DW , ed. Magnetic resonance imaging in orthopaedics and sports medicine. Philadelphia, PA: Lippincott Williams & Wilkins; 2007. pp. 305–731.
6.Lee JH , Singh TT , Bolton G . Axial fat-saturated FSE imaging of knee: appearance of meniscal tears. Skeletal Radiol 2002;31:384–95. CrossRef, Medline
7.Jee WH , McCauley TR , Kim JM , Jun DJ , Lee YJ , Choi BG , et al.. Meniscal tear configurations: categorization with MR imaging. AJR Am J Roentgenol 2003;180:93–7. CrossRef, Medline
8.White LM , Kramer J , Recht MP . MR imaging evaluation of the postoperative knee: ligaments, menisci, and articular cartilage. Skeletal Radiol 2005;34:431–52. CrossRef, Medline
9.Deutsch AL , Mink JH , Fox JM , Arnoczky SP , Rothman BJ , Stoller DW , et al.. Peripheral meniscal tears: MR findings after conservative treatment or arthroscopic repair. Radiology 1990;176:485–8. Medline
10.Zanetti M , Pfirrmann CW , Schmid MR , Romero J , Seifert B , Hodler J . Patients with suspected meniscal tears: prevalence of abnormalities seen on MRI of 100 symptomatic and 100 contralateral asymptomatic knees. AJR Am J Roentgenol 2003;181:635–41. CrossRef, Medline
11.Quinn SF , Brown TF . Meniscal tears diagnosed with MR imaging versus arthroscopy: how reliable a standard is arthroscopy? Radiology 1991;181:843–7. Medline
12.Magee T , Williams D . 3.0-T MRI of meniscal tears. AJR Am J Roentgenol 2006;187:371–5. CrossRef, Medline
13.Grossman JW , De Smet AA , Shinki K . Comparison of the accuracy rates of 3-T and 1.5-T MRI of the knee in the diagnosis of meniscal tear. AJR Am J Roentgenol 2009;193:509–14. CrossRef, Medline
14.Yoon YC , Kim SS , Chung HW , Choe BK , Ahn JH . Diagnostic efficacy in knee MRI comparing conventional technique and multiplanar reconstruction with one-millimeter FSE PDW images. Acta Radiol 2007;48:869–74. CrossRef, Medline
15.Helms CA . The meniscus: recent advances in MR imaging of the knee. AJR Am J Roentgenol 2002;179:1115–22. CrossRef, Medline
16.Araki Y , Ootani F , Tsukaguchi I , Ootani M , Furukawa T , Yamamoto T , et al.. MR diagnosis of meniscal tears of the knee: value of axial three-dimensional Fourier transformation GRASS images. AJR Am J Roentgenol 1992;158:587–90. CrossRef, Medline
17.Aubel S , Heyd RL , Thaete FL , Wozney P . MR knee imaging: axial 3DFT GRASS pulse sequence versus spin-echo imaging for detecting meniscal tears. Magn Reson Imaging 1992;10:531–9. CrossRef, Medline
18.Tarhan NC , Chung CB , Mohana-Borges AV , Hughes T , Resnick D . Meniscal tears: role of axial MRI alone and in combination with other imaging planes. AJR Am J Roentgenol 2004;183:9–15. CrossRef, Medline
19.Reeder JD , Matz SO , Becker L , Andelman SM . MR imaging of the knee in the sagittal projection: comparison of three-dimensional gradient-echo and spin-echo sequences. AJR Am J Roentgenol 1989;153:537–40. CrossRef, Medline
20.Ohishi T , Takahashi M , Abe M , Tsuchikawa T , Mori M , Nagano A . The use of axial reconstructed images from three-dimensional MRI datasets for morphological diagnosis of meniscal tears of the knee. Arch Orthop Trauma Surg 2005;125:622–7. CrossRef, Medline
21.Aubel S , Heyd RL , Thaete FL , Wozney P . MR knee imaging: axial 3DFT GRASS pulse sequence versus spin-echo imaging for detecting meniscal tears. Magn Reson Imaging 1992;10:531–9. CrossRef, Medline
22.Jung JY , Yoon YC , Kwon JW , Ahn JH , Choe BK . Diagnosis of internal derangement of the knee at 3.0-T MR imaging: 3D isotropic intermediate-weighted versus 2D sequences. Radiology 2009;253:780–7. CrossRef, Medline

ÇEVİRİ

AmaçInce dilim (1 mm) menisküs yırtığı tespit ve sınıflandırma için diz eksenel proton yoğunluğu ağırlıklı (PDW) MRG'nin tanı etkinliğini değerlendirmek.YöntemlerArtroskopik menisküs yırtığı doğrulandı ile; prospektif (yaş aralığı 18-62 yıl 41 erkek, 17 kadın) 58 hastanın ameliyat öncesi MR görüntüleri değerlendirildi. İlk olarak, biz menisküs yırtıkları tanısı için sagital ve ince dilim aksiyal MR görüntülerinin performansını değerlendirdi. İkincisi, biz eksenel MR dan artroskopi ve gözyaşı sınıflandırma ile sagital ve aksiyal MR dan varsayılan gözyaşı tiplerinin korelasyon karşılaştırıldı. Gözyaşları ayrı sagital düzlemde ve eksenel düzlemde sınıflandırıldı. Tanı performans ve gözyaşı sınıflandırma referans standardı olarak kabul edilen artroskopi sonuçları ile istatistiksel olarak karşılaştırıldı.SonuçlarKarmaşık veya dejeneratif gözyaşları vardı çünkü 8 58 hasta çalışma grubuna çıkarıldı. 62 gözyaşları toplam 50 hastada artroskopik ile tespit edilmiştir. Sagital görüntülerde, duyarlılık ve özgüllük değerleri lateral menisküs yırtıkları için sırasıyla medial menisküs gözyaşları ve 72.73 ve% 77.14,%, için sırasıyla 90,62 ve% 70,37% idi. Eksenel görüntüler için gelen değerler lateral menisküs yırtıkları için, sırasıyla, medial menisküs gözyaşları ve 95,65 ve% 80,50% için sırasıyla% 97.30 ve 84.00% idi. Artroskopi sonuçları ve ince dilim eksenel PDW MRG sonuçları (p> 0.05) arasındaki gözyaşı sınıflandırmada önemli bir fark yoktu.SonuçPDW MR eksenel ince dilim cerrahi prosedür kararları için önemli olan menisküs yırtığı tespit ve özellikle sınıflandırılması, duyarlılık ve özgüllüğünü arttırır.Menisküs yırtıkları sık sık genç sporcuların travma nedeniyle ya da yaşlılarda dejeneratif değişiklikler meydana gelir. Menisküs yırtıkları tanısı öykü, klinik muayene ve radyolojik değerlendirme ile kurulmuştur. MRG bulguları belirgin klinik değerlendirme katkıda bulunmak ve gereksiz tanısal artroskopi engel [1]. Şu anda, meniscopathy için diz MR doğruluğu çeşitli çalışmalar [2,3] tarafından 78-83% olarak bildirilmektedir. Artroskopi "altın standart" olarak kabul edilmesine rağmen, her iki menisküs arka boynuzları artroskopik muayene olarak deneyimli bir operatör tarafından yapılmalıdır kolay bir iş değildir [4].Geçerli sınıflama sistemine göre, menisküs yırtıkları menisküs eklem yüzeyinin kendi sınıf 3 sinyal yoğunluğu akrabası tarafından tanınır; Ancak, bu sınıflandırma diz artroskopik ameliyat sırasında belirlenir çeşitli menisküs yırtığı desen anatomisi (örn yatay, dikey) içermez [5]. Ayrıca, rutin sagital ve koronal görüntüler gözyaşı yapılandırma tespiti için yeterli değildir. Menisküs yırtıkları sagital MR görüntülerinde menisküs kesit anatomisi dayalı iki temel gözyaşı uçakları olarak kategorize edilebilir: Dikey ve yatay [5]. Dikey gözyaşları boyuna, radyal veya flep (eğik) gözyaşları [5] olarak menisküs yüzeye doğru uzanır. Sigara bölünme yatay yırtıklar (dikey-yatay) göstermek ya boyuna veya flep yüzey gözyaşı desenleri [5]. Böyle bir şekilde, dikey olmayan ayrılması, yatay gözyaşı sınıflandırılması sadece eksenel kesitleri kullanılarak gerçekleştirilebilir. Aksiyel görüntüler ek bir üçüncü düzlemde gözyaşları tasvir ve yönlendirme, boyut ve gözyaşları [6] deplasman hakkında bilgi verebilir.Menisküs yırtıkları yönetimi için dört ana yaklaşımlar: Kısmi menisektomi, menisküs tamiri, konservatif tedavi ve tam menisektomi [7]. Böyle hastanın yaşı, kronikleşme, lezyon tipi, yırtığın vasküler bölgeye ve büyüklüğüne göre lezyonun yeri olarak menisküs lezyonlarının tedavisi etkileyen çeşitli faktörler vardır [4]. Onarılabilir menisküs yırtıkları sık sık dengesiz boyuna veya flep gözyaşları olduğunu kanıtlayabilir. Radyal, yatay veya karmaşık gözyaşları genellikle onarım [7,8] için uygun değildir. Menisküs periferik ve vaskülarize kısmı üzerinde Menisküs gözyaşları kapilerlerin içeri büyümesine bağlı olarak iyileştirebilir ve daha sonra fibrokartilaj [4,9] benzer bir görünüme sahip olabilir. Küçük, akut gözyaşları çoğunluğu kendiliğinden iyileşir ve gereksiz artroskopi kılabilecek [4]. Bazı cerrahlar, kısmi kalınlıkta yatay veya eğik gözyaşları [10] ameliyat gerçekleştirmek için tercih edebilirsiniz.Bir menisküs yırtığı doğru bir açıklama çünkü dejeneratif değişiklikler, hasta memnuniyetsizliği, belirgin sakatlık ve kronik ağrı [4,11] ihtiva menisektomi uzun vadeli komplikasyonlar, menisküs korunması ve onarımı üzerinde durularak, giderek daha önemli hale gelmiştir.Bu çalışmada, menisküs yırtıklarının tespit ve sınıflandırma eksenel 1 mm kalınlıkta proton yoğunluğu ağırlıklı (PDW) MR etkinliğini araştırmayı amaçladık. Menisküs yırtıkları doğru tanımlanması, gereksiz cerrahi önlemek daha iyi tedavi sağlamak ve menisküs korunması ve onarım başarılı olmasını sağlamak için önemlidir.Yöntem ve materyallerBölüm:Önceki sectionNext bölümHastalarBu prospektif çalışmada, şüpheli bir menisküs yırtığı olan 58 hastaya MRG ve diz artroskopi hem uygulandı. Artroskopi gerçekleştirme kararı klinik muayene ve önceki konvansiyonel MR çalışmalarında dayanıyordu. Biz soruşturma amaçlı hastalarımız üzerinde MRI uygulandı. (; Ortalama yaş 30.22 yıl; aralık 18-62 yıl 41 erkek ve 17 kadın) Çalışmamız 32 sağ ve 58 hastanın 26 sol dizleri dahil. Sunulması şikayet 29 ağrı oldu, geri kalan 11 hastanın 18 diz ve kilitleme ve bacak istikrarsızlık ağrılı şişmesi. Semptomlar veya yaralanma ve MRG incelemesinde başlangıcı arasındaki zaman aralığı 1 gün ve 6 ay (ortanca 3 ay) arasında değişmektedir. Önceki diz eklemi ameliyatı öyküsü veya MR için bir kontrendikasyon (kalp pili, metalik veya koklear implant örneğin varlığı, klostrofobi) olan hastalar çalışma dışı bırakıldı. Bizim çalışmamız kurumsal inceleme kurulu onayı alındıktan ve her katılımcıdan bilgilendirilmiş onam kazandıktan sonra yapılmıştır.MRG protokolüMR inceleme ve Diz artroskopisi arasındaki ortalama süre 4 gün (dağılım 1-11 gün) idi. MR yatar pozisyonda ve tamamen uzatıldığında diz hastalarda özel bir diz sarmalı kullanılarak 1.5 T MR sistemi (Magnetom Vision Plus, Siemens, Erlangen, Almanya) ile yapıldı. MRG protokoller tüm durumlarda standart vardı. Aşağıdaki gibi yerelleştirme dizisi sonrasında, rutin konvansiyonel görüntüler elde edildi: koronal turbo spin eko (TSE) T1 ağırlıklı [tekrarlama zamanı (TR), 600 ms; eko zamanı (TE), 12 ms; Flip açısı (FA), 90 °; kesit kalınlığı, 3 mm; kesit boşluğu, 0.10 mm; Matris, 128 × 256; Görüş alanı (FOV), 160 mm; uyarım numarası 1; Görüntüleme süresi, 2 dakika]; (TR, 3000 ms ağırlıklı sagital TSE yağ doymuş (FS) PDW ve T2, TE, 98/16 ms; FA, 180 °, kesit kalınlığı, 3 mm kesit aralığı, 0.15 mm matris, 240 × 256; FOV, 160 mm, uyarma sayısı 1; görüntüleme süresi, 2.30 dakika); ve eksenel TSE FS T2 (; TE 120 ms; FA, 180 °, kesit kalınlığı, 3 mm matris, 252 × 256; FOV, 160 mm; uyarma sayısı 1; görüntüleme süresi, 2 dakika TR, 4000 ms) ağırlıklı . Ek eksenel TSE PDW ve T2 ağırlıklı sekanslar (TR 3000 ms; TE, 102/17 ms; FA, 180 °, kesit kalınlığı, 1 mm kesit aralığı, 0.15 mm matris, 260 × 512, FOV, 160 mm; uyarma sayısı, 3, görüntüleme zamanı, 6 dakika) elde edilmiştir. Eksenel görüntüleri bölümü konumlandırma için sagital ve koronal görüntüleri kullanarak menisküs paralel düzlemde elde edildi. Toplam görüntüleme süresi 15-20 dk ve hiçbir kontrast madde kullanıldı.Görüntü analiziMR görüntülerinde, e-filmi v Birleştirme kullanılarak analiz edildi. 2.0 yazılımı ve iş istasyonu (Teknolojileri A.Ş., Milwaukee, WI Birleştirme). Görüntüler menisküs gözyaşları belirlenmesi amacıyla, klinik ve artroskopik bulgular kör iki deneyimli radyologlar (GG ve OFN) ile değerlendirildi. Tek, deneyimli ortopedi cerrahı (BD) bir yırtık menisküs veya diz herhangi diğer iç düzensizliğe şüphesi olan hastalarda artroskopik değerlendirmelerin hepsi yapılmıştır. Ortopedik cerrah MR çalışmalarının sonuçlarına kör oldu.Menisküs yırtıkları yeri ve tipi sagital ve aksiyal görüntülerde farklı zaman noktalarında değerlendirildi. Muhtemelen, 3, 1, muhtemelen yok;, 2, şüpheli Öncelikle, biz beş puanlık skala menisküs yırtıkları ile ilgili (0, kesinlikle yok olan artroskopi o sagital TSE FS PDW / eksenel TSE PDW MRG'nin tanı performansını karşılaştırılmıştır sunmak, 4, kesinlikle mevcut). İkincisi, sagital TSE FS PDW / eksenel TSE PDW MRG ve artroskopi sonuçları Menisküs yırtığı türü açısından karşılaştırıldı. Gözyaşları sagital [düşey, dikey-yatay (oblik), yatay, kova sapı-] ve eksenel (radyal, flep, boyuna, yatay, kova sapı-) görüntülerde ayrı kategorize edilmiştir. Eksenel PDW MR bulguları referans veri olarak kabul edildiği artroskopisi olanlar ile karşılaştırıldı. Menisküs yırtığı için tanı kriterleri menisküs eklem yüzeyinin veya anormal menisküs morfolojisi doğru uzanan menisküs içinde anormal sinyal yoğunluğu vardı.Aşağıdaki gibi bizim çalışmamızda, menisküs yırtıkları tanımlandı:1.Dikey gözyaşı: sagital planda tibia platosuna dik bir gözyaşı.2.Yatay gözyaşı (bölünme gözyaşı): üst ve alt kısımlarına menisküsü dilim sagital ve aksiyal düzlemde tibia platosuna bir gözyaşı paralel.3.Dikey-yatay gözyaşı: sagital planda tibia platosuna bir gözyaşı eğik.4.Radyal yırtılma: eksenel düzlem içinde menisküsün serbest kenara dik bir yırtılma riskini düşürebilecektir.5.Kapak yırtılma: menisküsün serbest kenarı üzerinden başlayacak ve eksenel düzlemde menisküs fibröz kıkırdak içine eğik uzanan uzunlamasına ve radyal gözyaşları, bir kombinasyonudur.6.Boyuna gözyaşı: aksiyel planda tibia platosuna dik bir gözyaşı.7.Kepçe kolu yırtılma: menisküs çevresinin en az üçte ikisini içermektedir kova-sapa benzer bir şekilde, meniskal dokunun yer değiştirmesi. Daha az menisküs dokusu var yerinden edildiği durumlarda, bu bir yerinden flep gözyaşı denirdi.Bir menisküs yırtığı varlığı değerlendirilerek ve bir menisküs-by-menisküs temelinde, bir gözyaşı-by-gözyaşı bazında tespit edildi. Örneğin, hatta tek bir menisküs birden gözyaşları varlığında, okuyucuların her çalışmanın temel hedefi menisküs yırtığı türlerini sınıflandırmak oldu ayrı çünkü gözyaşı kaydetti. Menisküs yırtılma türlerinin tanımlanması Stoller ve arkadaşları [5] sınıflama sistemine göre gerçekleştirilmiştir. Buna göre, dikey gözyaşları radyal, flep veya boyuna olarak kategorize edildi; dikey-yatay yırtıklar flep veya boyuna (Şekil 1) olarak kategorize edildi.şekilŞekil 1 (a) dikey yırtma. (b) sagital düzlemde dikey-yatay (eğik) gözyaşı. Dikey gözyaşı radyal, flap veya boyuna olabilir; Bir dikey-yatay gözyaşı eksenel düzlemde kanat veya boyuna olabilir.istatistiksel analizTüm istatistiksel analizler, Windows v Sosyal Bilimler için İstatistik Paketi kullanılarak yapılmıştır. 13.0 (SPSS Inc., Chicago, IL). Sürekli değişkenler ortalama ± standart sapma olarak sunuldu. Kategorik veriler frekans ve yüzde olarak ifade edildi. Artroskopi bulgular referans değerleri olarak kullanılmıştır. Duyarlılık ve özgüllük değerleri menisküs yırtıkları tespit edilmesinde kullanılan her ikisi de sagital FS PDW MRG ve eksenel PDW MR, ve menisküs yırtıkları sınıflandırılmasında kullanılan eksenel PDW MRG için hesaplanmıştır. Biz duyarlılık ve özgüllük önemli farklılıklar tanımlamak için McNemar testi kullanıldı. Bir p-değeri <0.05 istatistiksel olarak anlamlı fark göstermiştir. Alıcı genel performansı elde edilmiştir temsil karakteristik (ROC) eğrileri işletim.SonuçlarBölüm:Önceki sectionNext bölümDüzgün sınıflandırmak zor, karmaşık veya dejeneratif gözyaşları vardı çünkü 8 58 hastanın çalışma dışı bırakıldı. Toplamda, 62 (39 medial ve 23 yanal menisküs) yırtık 50 hastada artroskopisi bulundu. Gözyaşı algılama (p> 0.05) meniskal bakımından, sagital eksen ve artroskopik bulgular arasında anlamlı bir fark yoktu. Sagital PDW görüntüler için duyarlılık ve özgüllük değerleri yanal menisküs sırasıyla, medial menisküs ve 72.73 ve% 77.14,% sırasıyla 90,62 ve% 70,37% idi. Eksenel PDW görüntüler için duyarlılık ve özgüllük değerleri yanal menisküs sırasıyla, medial menisküs ve 95,65 ve% 80,56% olarak sırasıyla% 97.30 ve% 84 idi. Eksenel PDW görüntüleri geleneksel sagital PDW görüntüleri daha yüksek tanısal yeteneği (; ROC eğrisi altında kalan alan değerleri Tablo 1) gösterdi.TabloTablo 1: Menisküs gözyaşları için sagital ve aksiyal görüntülerin tanısal performansıTablo 1: Menisküs gözyaşları için sagital ve aksiyal görüntülerin tanısal performansıUçaklar Duyarlılık (%) Özgünlük (%) p-değeri AUC değeriSagital FS PDW görüntüleri (medial menisküs) 90,62 70,37 0,227 0,80Sagital FS PDW görüntüleri (lateral menisküs) 72,73 77,14 0,791 0,74Aksiyal PDW görüntüleri (medial menisküs) 97,30 84,00 0,375 0,90Aksiyal PDW görüntüleri (lateral menisküs) 95,65 80,56 0,070 0,88AUC, karakteristik eğrisi altında kalan alan; FS, yağ bastırılmış; PDW, proton yoğunluğu ağırlıklı.Artroskopi (Tablo 2) dayalı sagital planda belirlenen menisküs yırtıkları türleri şunlardır:TabloTablo 2: artroskopik bulgular ile uyumlu medialde gözyaşları ve lateral menisküs ve gözyaşı alt sagital sınıflandırmaTablo 2: artroskopik bulgular ile uyumlu medialde gözyaşları ve lateral menisküs ve gözyaşı alt sagital sınıflandırmaSagital FS PDW görüntüleri bulguları ArtroskopiHiçbir gözyaşı Boyuna gözyaşı Flap gözyaşı Radyal Yatay gözyaşı Kepçe kolu gözyaşı gözyaşıHiçbir gözyaşı (%) 43 (84.4) 0 2 (3.9) 4 (7.8) 2 (3.9) 0Dikey gözyaşı (%) 5 (31.25) 3 (18.75) 3 (18.75) 5 (31.25) 0 0Yatay gözyaşı (%) 6 (35.3) 0 2 (11.8) 0 8 (47) 1 (5.9)Dikey-yatay gözyaşı (%) 8 (28.6) 11 (39.3) 7 (25) 2 (7.1) 0 0Kepçe kolu gözyaşı (%) 0 0 0 0 1 (20) 4 (80)FS, yağ bastırılmış; PDW, proton yoğunluğu ağırlıklı.•.Dikey koparma: boyuna (n = 3) oluşması, kanadın (n = 3), radyal (n = 5)•.Yatay yırtılma: kanadı (n = 2), yatay bir (n = 8)•.dikey-yatay yırtılma: boyuna (n = 11), kapağı (n = 7), radyal (n = 2)•.Kepçe kolu gözyaşı kepçe kolu (n = 4), yatay bir (n = 1).Gözyaşı türlerinin sınıflandırılması sagital görüntülerde farklı olduğundan, istatistiksel artroskopi sonuçları ile karşılaştırıldığında değildi.Artroskopi dayalı eksenel düzlemde tanımlanmış menisküs yırtıkları tipleri Tablo 3. Artroskopi verilmiştir ve eksenel PDW MR sonuçları gözyaşı sınıflamasına (p> 0.05) açısından anlamlı bir fark saptanmadı edilir. Eksenel PDW görüntülerde medial ve lateral menisküs için ROC eğrisi altında duyarlılık, özgüllük, p-değeri ve alan için sonuçlar Tablo 4'te gösterilmiştir.TabloTablo 3: artroskopik bulgular ile uyumlu medialde gözyaşları ve lateral menisküs ve gözyaşı alt eksenel sınıflandırmasıTablo 3: artroskopik bulgular ile uyumlu medialde gözyaşları ve lateral menisküs ve gözyaşı alt eksenel sınıflandırmasıEksenel PDW görüntüleri bulguları ArtroskopiHiçbir gözyaşı Boyuna gözyaşı Flap gözyaşı Radyal Yatay gözyaşı Kepçe kolu gözyaşı gözyaşıHiçbir gözyaşı (%) 45 (97,8) 0 0 1 (2,2) 0 0Boyuna gözyaşı (%) 7 (29.2) 14 (58.3) 1 (4.2) 1 (4.2) 1 (4.2) 0Flap gözyaşı (%) 5 (22.8) 0 16 (72.7) 1 (4.5) 0 0Radyal gözyaşı (%) 1 (10) 0 0 9 (90) 0 0Yatay gözyaşı (%) 2 (18.2) 0 0 0 9 (81.8) 0Kepçe kolu gözyaşı (%) 0 0 0 0 0 7 (100)PDW, proton yoğunluğu ağırlıklı.TabloTablo 4: menisküs yırtıkları için eksenel proton yoğunluğu ağırlıklı görüntülerin gözyaşı tipi performansıTablo 4: menisküs yırtıkları için eksenel proton yoğunluğu ağırlıklı görüntülerin gözyaşı tipi performansıEksen düzlemi Duyarlılık (%) Özgünlük (%) p-değeri AUC değeriMedial menisküsBoyuna gözyaşı 90,91 88,00 0,625 0,89Flap gözyaşı 81,82 92,00 0,625 0.87Radyal gözyaşı 66,66 96,87 1,000 0,81Yatay gözyaşı 75 96,87 1,000 0,85Kepçe kolu gözyaşı 100 96,55 1,000 0,98Lateral menisküsBoyuna gözyaşı 100 100 1.000 1.00Flap gözyaşı 100 100 0.125 1.00Radyal gözyaşı 100 100 1.000 1.00Yatay gözyaşı 100 100 1.000 1.00Kepçe kolu gözyaşı - - - -AUC, karakteristik eğrisi altında kalan alan.Durumlarının örnekleri Şekil 2-5'de sunulmuştur.şekilŞekil 2 sağ diz ağrısı olan bir 41 yaşındaki bir erkek artroskopi ve MRG hem yanal menisküs bir radyal gözyaşı gösterdi. (a) (kesinlikle yok 0 puan) yanal menisküs korpus (oklar) hiçbir gözyaşı gösteren Sagittal (biraz eğik) proton yoğunluğu ağırlıklı (PDW) MR görüntüsünde. (b) lateral menisküs korpus bir radyal gözyaşı gösteren Aksiyal PDW MR görüntüsünde (kesinlikle mevcut 4 puan) (ok). (c) Artroskopi radyal yırtılma doğruladı ve hasta kısmi menisektomi ile tedavi edildi.şekilŞekil 3 sağ diz ağrısı olan bir 53 yaşındaki bir erkek, hem artroskopi ve MR yanal menisküs yatay ve flep gözyaşları gösterdi. (a) lineer sagital yağ baskılı proton yoğunluğu ağırlıklı (PDW) MR görüntüsünde lateral menisküs korpus sinyal yoğunluğu arttı yatay gözyaşı (bölünme gözyaşı, oklar) (4 puan, kesinlikle mevcut) olarak değerlendirildi. (b) eksenel PDW MR görüntüsünde lateral menisküs korpus düzensiz artış sinyali yatay yırtığın (ok) (4 puan, kesinlikle mevcut) olarak değerlendirildi. lateral menisküs (ok) posterior boynuz üzerinde flep gözyaşı gösteren (c) Aksiyal PDW MR görüntüsünde (4 sayı, kesinlikle mevcut). Artroskopi ortaya (d), yatay ve (e) flep gözyaşları ve hasta kısmi menisektomi ile tedavi edildi.şekilŞekil 4 hem artroskopi ve MR medial menisküste sol diz ağrısı gösterdi flep ve kova sapı-yaşlarla 32 yaşındaki bir erkek. Bir kova sapı yırtığı-(kesinlikle mevcut 4 puan) sagital yağ baskılı proton yoğunluğu ağırlıklı (PDW) MR görüntüsünde gösterilmiştir. (a) arka boynuzunda bir flep yırtığın (ok başı) ile birlikte medial menisküste bir kova sapı yırtığı-(oklar) (4 puan, kesinlikle mevcut) görüntüleme Aksiyal PDW MR görüntüsü. (b) Artroskopi teyit kova-sapı ve flep gözyaşları (gösterilmemiştir) ve hasta kısmi menisektomi ile tedavi edildi.şekilŞekil 5 sağ diz ağrısı olan 35 yaşındaki kadın, hem artroskopi ve MR medial menisküste uzunlamasına gözyaşı gösterdi. (a) Sagittal yağ baskılı proton yoğunluğu ağırlıklı (PDW) MR görüntüsünde medial menisküs arka boynuzunda alt ve üst eklem yüzeyinin (ok), kontur usulsüzlük ve artan sinyal yoğunluğu ile ilişkili dikey gözyaşı gösteren. (b) birçok sonraki bölümlerde (oklar) belirgindir medial menisküs arka boynuzunda uzunlamasına gözyaşı görüntüleyen Eksenel PDW MR görüntüsü. Artroskopi boyuna yırtılma doğruladı ve hasta kısmi menisektomi ile tedavi edildi.MüzakereBölüm:Önceki sectionNext bölümMRG rutin internal düzensizliklerinde ve diz [5] eklem hastalıklarının geniş değerlendirmek için kullanılır. Ayrıca, kendi tanılama yardımcı programı yanı sıra, MRG, cerrahi adayların seçiminde ve ameliyat öncesi planlamada [5] değerli bir araç olarak görülmüştür.Menisküsler eklem stabilizasyonu ve eklem kıkırdağı [5] etkileyen sıkıştırma kuvvetlerinin azaltılması önemli bir rol oynamaktadır. Menisküs yaralanmaları çömelme ya da [9] kesme, büküm öyküsü ile ilişkili olabilir. Diz sıkıştırma dönüşünün bir sonucu olarak ortaya çıkabilir Anormal kesme kuvvetleri menisküs hasar [5] yol açtığı bilinmektedir.Diz MRG menisküs yırtıkları [12,13] tanısında üstün bir doğruluğa sahip olduğu gösterilmiştir. Aynı değerler% 72% 93 ve arasında değiştiği rapor edilmiştir, oysa önceki çalışmalarda, medial menisküs yırtıkları için duyarlılık ve özgüllük,% 87% 97 ve% 87 sırasıyla% 98, değişir kaydetti edilmiştir Lateral menisküs yırtıkları [14] sırasıyla% 99,% 89. Duyarlılık ve özgüllük arasındaki farklar tercih diziler, gözlemci varyasyon ya da örneklem büyüklüğü [4] sekonder olabilir. Medial menisküs lateral menisküs daha yüksek özgüllük sergiler iken, daha yüksek bir hassasiyet gösterir [4]. Çalışmamızda, sagital ve aksiyel görüntüler de menisküs yırtıkları tespiti için son derece hassas ve spesifik olarak bulundu. Özellikle, ince dilim eksenel görüntüleri kullanarak ileri tanısal kapasitesini arttırır. Bu eksenel görüntüler için daha ince bölümlerin kullanımına bağlı olabilir. Bu çalışmada, gözyaşları tespiti için duyarlılığı lateral menisküs daha her iki düzlemde medial menisküste yüksekti.Menisküs sıvı arayüzü ve morfolojisi en TSE görüntülerde görsel [5]. En sık kullanılan sekanslar spin eko ya da ya da FS ve degrade eko [15] olmadan TSE PDW vardır. Menisküs yapı eksenel görüntülerle ortaya edilebilmesine rağmen, 4-5 mm kalınlığında rutin eksenel görüntüleri nedeniyle aşırı kalınlık [5] ve menisküs patolojileri duyarlı değildir. Menisküs yırtıkları değerlendirilmesinde MR çok yönlü üç boyutlu (3D) hacimsel teknikleri ve ince kesit iki boyutlu görüntüleri gösterilmiştir. Bizim çalışmamızda, iki boyutlu ince kesit MR kullanmayı tercih etti. Tiner bölümleri daha iyi sinyal-yüzey teması ve gözyaşı morfolojisi [16,17] ortaya çıkarabilir.Sagital ve koronal düzlemler MRG ile menisküs yırtıkları tanısında değerli olduğu tespit edilmiştir rağmen, koronal görüntülerde menisküs yırtıkları seyri nedeniyle bu gözyaşları sınıflandırılması böyle değeri olduğu bilinen bir ast-üst rota izler vardır sagital görünümleri [18,19] benzer.Ön ameliyat, cerrahlar en uygun cerrahi yöntemi (yırtık menisküs rezeksiyonu veya dikiş) [4,7,8 karar vermek için, menisküs yırtıkları varlığı değil, aynı zamanda kendi morfolojik özellikleri değil sadece bilgi edinmeniz gerekir, 20]. Menisküs eksenel görüntüleri belirlenmesi ve menisküs yırtığı desenleri [18] onay yardımcı olabilir.Çalışmamızda, eksenel görüntüleri gözyaşlarına sınıflandırılması ile ilgili artroskopi bulguları hiçbir farklılık göstermedi. Bu nedenle, gözyaşı sınıflandırılması rutin diz MRG ile yapılması planlanan edildiği durumlarda, eksenel görünümleri dahil yararlı olacaktır. Ayrıca, bizim çalışma sagital görüntülerde dikey ve dikey-yatay gözyaşı çeşitleri eksenel düzlemde doğru sınıflandırılmış olabileceğini gösterdi. Bu çalışmada, sagital düzlemde dikey ve dikey-yatay gözyaşları radyal, flep ve boyuna gözyaşları olarak sınıflandırıldı. Artroskopik ve eksenel PDW resim gözyaşı, sınıflandırma açısından, anlamlı bir fark gösterdi, ve her ikisi de bu konuda son derece duyarlı ve spesifik olarak bulunmuştur.Eksenel görüntülerde gözyaşları sınıflandırılması odaklanan çalışmaların sayısı [6,14,16,18,20,21] sınırlıdır. Tarhan ve ark [18] eksenel görüntüleri Lateral menisküs gözyaşları içinde duyarlılık ve özgüllük iyileştirdiğini göstermiştir. Lee ve ark [6], yatay gözyaşları belirsiz olan eksenel FS hızlı spin eko görüntüleri etkin bir şekilde dikey gözyaşı ve yerinden menisküs parçaları ortaya olmasına rağmen, gösterdi. Ancak, bunların sonuçları artroskopi sonuçları ile karşılaştırılmıştır değildi. Yukarıda bahsedilen çalışmaların her ikisi de 4-5 mm kesit kalınlığı kullanılır ve menisküsler bir ya da iki görüntüler üzerinde görüntülenmiştir. Eksenel rekonstrüksiyon görüntüleri menisküs gözyaşları göstermek amacıyla 3D hacimsel yöntemler uygulanarak üretildi. Yoon ve diğerleri [14] 1 mm kalınlığında TSE PDW MRI tetkiki nedeniyle izotropik olmayan resimlere bağlı olarak çok düzlemli yeniden yapılanma süreci sırasında görüntü bozulması belli bir derecede mevcudiyetinin yetersiz doku kontrastı görülmektedir. Jung ve ark [22] 3 T MRG ile izotropik eksenel multiplanar rekonstrüksiyon görüntüleri satın aldı. Ancak, 3D ses teknikleri gibi dejenere menisküs [4] spin-eko dizisi bundan daha normal bir menisküs daha yüksek sinyal yoğunluğu varlığı ve daha yaygın sinyal artışı gibi bazı sınırlamaları vardır. Anormal sinyal aslında eklem yüzeyinin içine uzanan ya da değil ve özgüllüğü [4] azaltır mı bu yükseltilmiş menisküs sinyal yoğunluğu karar doktoru karıştırmayın olabilir.Menisküs yırtıkları morfolojik tanısında MRG 3D veri kümeleri ile elde Ohishi ve arkadaşları [20] kullanılan eksenel yeniden görüntüler. 3D MR veri setlerinden elde edilen aksiyal görüntüler radyal gözyaşları tanısında yararlı olduğu gözlenirken, medial menisküste yalancı pozitif bulgu oranı görece yüksek ve yatay yırtıklar belirsiz idi. Eksenel görüntülerde medial menisküste yırtık yatay tespiti için duyarlılık ve özgüllük değerleri yüksek olmasına rağmen bu çalışmada, diğer gözyaşı tipleri daha hala düşüktür. Ayrıca, eksenel görüntü duyarlılığı radyal gözyaşı saptanmasında düşük olduğu bulunmuştur. Bu medial menisküste radyal gözyaşları sayısının yüksek değildi aslında ikincil olabilir. Ancak, eksenel görüntüleri lateral menisküs (% 100) Tüm gözyaşı türleri için yüksek duyarlılık ve özgüllük olduğu gözlendi.Çalışmamızın bazı sınırlamaları vardı. İlk olarak, ince dilim PDW görüntülerin elde edilmesi uzun zaman (6 dk) alır. Bu paralel görüntüleme yöntemleri edinimi süresi ve uygulama kısaltır 3 T MR kullanılarak önlenebilir. İkinci sınırlama bazı durumlarda medial menisküs arka boynuzunda değerlendirilmesinde artroskopi yetersizliği idi. Ancak, artroskopi menisküs yırtıkları değerlendirilmesinde altın standart olarak kabul edilir. Üçüncü sınırlama nedeniyle ince dilim dizileri uzun edinim kez kalın dilim sagital görüntülerin kullanılması oldu. Ancak, çalışmanın amacı menisküs yırtıkları saptanmasında sagital ve aksiyal görüntülerin hassasiyetini belirlemek için, ama aksiyel görüntülerde menisküs gözyaşları sınıflandırmak için değildi.Aksiyel görüntüler sagital ve koronal düzlemlerde yanında görünüm için ek bir uçağı sunmak beri Sonuç olarak, onlar görüntüleme sonuçlarının duyarlılık ve özgüllüğünü artırmak. Aksiyal görüntüler özellikle dikey ve dikey-yatay gözyaşları sınıflandırılması konusunda çok yararlı olduğu kanıtlanmıştır. Rutin sagital ve koronal görüntülerle eksenel görüntüleme entegrasyonu menisküs yırtıkları belirlenmesini ve sınıflandırılmasını kolaylaştıracaktır.KaynaklarBölüm:Önceki sectionNext bölüm1. Ryzewicz M, Peterson B, Siparsky PN Bartz RL. Menisküs yırtıklarının tanı: MRG ve klinik muayene rolü. Clin Orthop relat Res 2007; 455: 123-33. CrossRef Medline2. Kornick J, Trefelner E McCarthy S, Lange R, Lynch K, Jokl P. MR asemptomatik nüfusun Menisküs anormallikler. Radiology 1990; 177: 463-5. Medline3. Wright DH, De Smet AA, Norris M. Diz medial ve lateral menisküs gözyaşları Kepçe-anlaştım. AJR Am J Roentgenol 1995; 165: 621-5. CrossRef Medline4. Fox MG. MR menisküs görüntüleme: yorum, güncel eğilimler ve klinik etkileri. Radiol Clin North Am 2007, 45: 1033-1053. CrossRef Medline5. Stoller DW, Li AE, Anderson LJ, Cannon WD. Diz. In: Stoller DW, ed. Ortopedi ve spor hekimliğinde Manyetik rezonans görüntüleme. Philadelphia, PA: Lippincott Williams & Wilkins; 2007, s. 305-731.6. Lee JH Singh TT, Bolton G. Diz eksenel yağ doymuş FSE görüntüleme: menisküs yırtıkları görünümü. İskelet Radiol 2002; 31: 384-95. CrossRef Medline7. Jee WH, McCauley TR, Kim JM, Haziran DJ Lee YJ Choi BG, vd .. Menisküs yırtığı yapılandırmaları: MR görüntüleme ile kategorizasyon. AJR Am J Roentgenol 2003; 180: 93-7. CrossRef Medline8. Beyaz LM, Kramer J, Recht MP. MR sonrası diz değerlendirme: ligament, menisküs ve eklem kıkırdağı. İskelet Radiol 2005; 34: 431-52. CrossRef Medline9. Deutsch AL, Mink JH, Fox JM, Arnoczky SP, Rothman BJ, Stoller DW, vd .. Periferik menisküs yırtıkları: konservatif tedavi veya artroskopik onarımından sonra MR bulguları. Radiology 1990; 176: 485-8. Medline10. Zanetti M, Pfirrmann CW, Schmid MR, Romero J, Seifert B, Hodler J. Şüpheli menisküs yırtıkları olan hastalar: 100 semptomatik ve 100 kontralateral asemptomatik dizlerin MR görülen anomalilerin sıklığı. AJR Am J Roentgenol 2003; 181: 635-41. CrossRef Medline11. Quinn SF, Kahverengi TF. Standart artroskopisi ne kadar güvenilir olduğunu: menisküs yırtıkları artroskopi karşı MR tanısı? Radiology 1991; 181: 843-7. Medline12. Magee T Williams D. Menisküs yırtıklarının 3.0-T MR. AJR Am J Roentgenol 2006; 187: 371-5. CrossRef Medline13. Grossman JW, De Smet AA, Shinki K. 3-T ve menisküs yırtığı tanısında diz 1.5 T MR doğruluk oranlarının karşılaştırılması. AJR Am J Roentgenol 2009; 193: 509-14. CrossRef Medline14. Yoon YC, Kim SS, Chung HW, Choe BK, Ahn JH. Tek milimetrelik FSE PDW görüntüleri ile geleneksel teknik ve multiplanar rekonstrüksiyon karşılaştıran diz MRG Teşhis etkinlik. Açta Radiol 2007; 48: 869-74. CrossRef Medline15. Helms CA. Menisküs: Diz MR son gelişmeler. AJR Am J Roentgenol 2002; 179: 1115-1122. CrossRef Medline16. vd Araki Y, Ootani F, Tsukaguchi I, Ootani M, Furukawa T, Yamamoto T .. diz menisküs yırtıklarının MR Tanı: eksenel üç boyutlu Fourier dönüşümü ÇİM görüntülerin değer. AJR Am J Roentgenol 1992; 158: 587-90. CrossRef Medline17. Aubel S, Heyd RL, Thaete FL, VVozney P. MR diz görüntüleme: menisküs gözyaşları tespit için spin-eko görüntüleme karşı eksenel 3DFT ÇİM darbe dizisi. Magn Reson imaging 1992; 10: 531-9. CrossRef Medline18. Tarhan NC, Chung CB, Mohana-Borges AV, Hughes T, Resnick D. Menisküs yırtıkları: eksenel MRG yalnız ve diğer görüntüleme uçakları ile birlikte rolü. AJR Am J Roentgenol 2004; 183: 9-15. CrossRef Medline19. Reeder JD, Matz SO, Becker L, Andelman SM. Sagital projeksiyonda diz MR: üç boyutlu gradyan-eko ve spin-eko dizilerinin karşılaştırılması. AJR Am J Roentgenol 1989; 153: 537-40. CrossRef Medline20. Ohishi T, Takahashi M, Abe M, Tsuchikawa T, Mori M, Nagano A. Diz menisküs yırtıkları morfolojik tanısı için üç boyutlu MR veri setleri eksenel yeniden yapılandırılan görüntülerin kullanımı. Arch Orthop Travma Surg 2005; 125: 622-7. CrossRef Medline21. Aubel S, Heyd RL, Thaete FL, VVozney P. MR diz görüntüleme: menisküs gözyaşları tespit için spin-eko görüntüleme karşı eksenel 3DFT ÇİM darbe dizisi. Magn Reson imaging 1992; 10: 531-9. CrossRef Medline22. Jung JY, Yoon YC, Kwon JW, Ahn JH, Choe BK. 3.0-T MR diz iç bozukluklarının teşhisi: 3D izotropik orta ağırlıklı 2D sekansları karşı. Radyoloji 2009; 253: 780-7. CrossRef Medline

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Alexander the Great and His Achievements - Büyük İskender ve Başarıları

Alexander the Great and His Achievements Alexander the Great was the king of Macedon. Alexander of Macedon, or ancient Mecadonia, deserves to be called the Great. Alexander the Great was considered one of the greatest military geniuses of all times. He was an excellent king, general, and conqueror. During his thirteen-year rule he conquered almost all the then known world and gave a new direction to history. He had established an empire after he died. His new empire helped many people live their lives. He improved the way of life in his empire in many ways. Conquering other lands spread the Greek traditions and language. Alexander the Great was born in Pella, the ancient capital of Macedon (Martin 192). He was the son of Philip II and Olympias. Philip II was the king of Macedonia and Olympias was the princess of Epirus (Stewart 18). Alexander had many interests in military strategies (Stewart 20). Once when Alexander was about seven years old, a group of Persian diplomats came to Ma...
Devamı

Cengiz Han, Although he usually seems to be cruel and bloodthirsty conqueror by the whole world

Resim
Cengiz Han  Although he usually seems to be cruel and bloodthirsty conqueror by the whole world, he has become a quite lovedsymbol in Mongolia. He is accepted as the father of Mongolia. Before being Khan, he defeated or associated many nomadiccommunity in East Asia and Middle Asia and carried them Mongolian social identity.  Cengiz Han;  Tüm dünya tarafından genelde acımasız ve kana susamış bir fatih olarakgörünmesine rağmen, Moğolistan'da oldukça sevilen bir sembol hâline gelmiştir. Moğolistan'ın babası olarak kabul edilir. Kağan olmadan önce; Doğu Asya ve Orta Asya'daki birçok göçebe topluluğu yenmiş ya da birleştirmiş ve onları "Moğol" sosyal kimliğine taşımıştır.
Devamı

Thomas Jefferson’s Views on Education Thomas Jefferson believed that universal education would have to precede universal suffrage.

Thomas Jefferson’s Views on Education Thomas Jefferson believed that universal education would have to precede universal suffrage. The ignorant, he argued, were incapable of self-government. But he had profound faith in the reasonableness and teachableness of the masses and in their collective wisdom when taught. He believed that the schools should teach reading, writing, and arithmetic. Also, the children should learn about Grecian, roman, English, and American History. Jefferson believed the nation needed public schools scattered around, for all male citizens to receive free education. By 1789, the first law was passed in Massachusetts to reaffirm the colonial laws by which towns were obligated to support a school. This law was ignored. Private schools were opened only to those who could afford to pay them. In the middle states religious groups opened most schools. Not many schools or institutions were opened to the nonwealthy people. The women, blacks, and Indians were not able to...
Devamı